كان فى ست غلبانه جدا مبتعرفش تقرأ ولا تكتب,المهم راحت لابونا و شكتله حالها وانها... ولا بتقرأ فى الانجيل ولا بتصلى, فحاول ابونا يساعدها فقالها هديكى كل اسبوع جمله تحفظيها و تقوليها طول الاسبوع وتيجى الاسبوع اللى وراه تسمعيها وتاخدى الجديده قالها ماشى قالتله ماشى, قالها قولى ورايا اسبحك وامجدك ياربى يسوع المسيح, المهم حفظت الست الغلبانه الجمله وروحت بيتها وانها تفتكر اللى قاله ابونا مافتكرتش غير اشنكحك وامنكحك ياربى يسوع المسيح وفضلت طول الاسبوع تقول الجمله دى وهى فرحانه وسعيده بوجود ربنا فى حياتها وجه ميعاد الجمله الجديده فراحت لابونا وسمعت الجمله اللى حفظتها وبمجرد ما فتحت الست الغلبانه بقها وقالت اشنكحك وامنكحك ياربى يسوع المسيح وانفجر ابونا فيها وقالها مادام مابتعرفوش تتكلموا مع ربنا بتتكلموا ليه لدرجه انه حرمها من التناول. فالست مش فاهمه حاجه ولا عارفه هى عملت ايه تستاهل عليه كل دا و راحت فى اخر الكنيسه ومن العياط نامت وصحيت الصبح لقيت القداس هيبتدى فقالت احضره واحاول اتناول دا ابونا طيب وهيناولنى ,المهم ابونا ناولها و اداها بركه قربانه حمل كبيره سخنه وهى خارجه قابلت ابونا داخل فشكرته انه سامحها وناولها .قالها ناولتك!! هو انا اساسا بديت القداس , فقالتله ازاى يا ابونا دا انت حتى مدينى القربانه دى مسك ابونا القربانه منها لقاها سخنه فهم انها حضرت قداس مع الاباء السواح فقالها روحى يا بنتى قولى براحتك
(طوبى لانقياء القلب لانهم يعاينون الله)
ربنا يعطينا بساطه ونقاء قلب هذه المراه لكى نحيا فى حياه شركه دائما مع الله
